Με ουδέτερη την πολιτική θύτες και θύματα πενθήσαμε όλοι μαζί το νεκρό παιδί στην Κοζάνη με τη «βουβή διαμαρτυρία»…
«Αντάρτης» – «Υπερκομματικός» – «Ανεξάρτητος» και «Νταής»: Η συνταγή εξαπάτησης των πολιτών.
Πραγματική επιδημία ενόψει των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών: «αντάρτης», «υπερκομματικός», «ανεξάρτητος», «ακομμάτιστος», «απείθαρχος στην κομματική γραμμή» -(γραμμή στην πράξη είναι η πολιτική που εφαρμόζει το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία ή που θα εφαρμόσει αν βρίσκεται στην αντιπολίτευση)- και άλλες εξίσου πιασάρικες ιδιότητες πλασάρουν με κάθε μέσο υποψήφιοι περιφερειάρχες, δήμαρχοι και υποψήφιοι των συνδυασμών. Πολλοί δε υποψήφιοι αποκηρύσσουν με βδελυγμία τα κόμματα γενικά, ακόμα και τον πολιτικό φορέα που είναι μέλη και απλά συμμετέχουν στο συνδυασμό γιατί ανακάλυψαν τις μεσσιανικές ιδιότητες του ηγέτη του συνδυασμού, γι’ αυτό οι ίδιοι αποφάσισαν να θυσιαστούν για το κοινό καλό και την τοπική κοινωνία που λατρεύουν. Κορυφαίο υπόδειγμα ο κ. Ψωμιάδης που ως «ανεξάρτητος» έφτασε στο σημείο να επιχειρήσει άλωση της ηγεσίας της ΝΔ… Δυστυχώς χάθηκε μια σπάνια ευκαιρία να προκύψει μια «ανεξάρτητη» ΝΔ!
Ο επικεφαλής υποψήφιος ή απέτυχε να πάρει το «χρίσμα του κόμματος» ή κρίνοντας πως η μειωμένη πολιτική αποδοχή του κόμματός του στη κοινωνία είναι εμπόδιο, χωρίς να κόψει τους δεσμούς του με τον πολιτικό φορέα δηλώνει «αντάρτης»… Η περίπτωση του έμπειρου «αντάρτη» από την εποχή του ΔΗΚΚΙ κ. Δημαρά στην Αττική βοά…
Ο «υπερκομματικός» υποψήφιος είναι το αποτέλεσμα συμφωνίας ή άτυπης παρασκηνιακής συναίνεσης τουλάχιστον δύο κομμάτων στο πρόσωπο κάποιου επικεφαλής χωρίς άλλες πολιτικές δεσμεύσεις πχ. του κ. Τατούλη υποψήφιου περιφερειάρχη Πελοποννήσου. Και στα δυο υποδείγματα πρόκειται στην καλύτερη περίπτωση για διακομματικούς υποψήφιους όχι όμως για «ανεξάρτητους» ή «υπερκομματικούς» μιας και δεν προτείνουν μια διαφορετική πολιτική σε σχέση με τα κόμματα του δικομματισμού.
Ενδιαφέρουσα παραλλαγή είναι οι οικολόγοι που απορρίπτουν με αποστροφή και χωρίς διάκριση όλα τα κόμματα -(όχι την πολιτική τους)- παρ’ ότι συγκροτούν πολιτική οργάνωση με πολιτικές θέσεις – «γραμμή», παρ’ ότι συνεργάζονται και δηλώνουν έτοιμοι να συνεργαστούν με όλα τα κόμματα, προβάλουν την «ανεξαρτησία» τους -από τι;- ως θέσφατο… Όμως και το θέσφατο θέλει απόδειξη.
Στην πράξη ο «αντάρτης», ο «υπερκομματικός», ο «ανεξάρτητος», θέλει να απαλλαγεί από το βάρος των κομμάτων του δικομματισμού ΠΑΣΟΚ – ΝΔ γιατί διαπιστώνει τη μειωμένη πολιτική τους νομιμοποίηση – αποδοχή στο εκλογικό σώμα. Έτσι κι αλλιώς είναι συγκαλυμμένη παραδοχή ότι η πολιτική του δεν συνιστά κάτι διαφορετικό από την κυρίαρχη πολιτική που εφαρμόζεται. Μ’ αυτό τον τρόπο εμφανίζει την εκλογική διαδικασία σαν κάτι ουδέτερο και αταξικό. Απαξιώνει και εξοβελίζει την πολιτική στο πυρ το εξώτερον θέλοντας να κρύψει τη στήριξή του στην πολιτική των κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία.
Η δημοκρατία, τα κοινωνικά, πολιτικά, τα εργασιακά συνδικαλιστικά δικαιώματα, η υγεία, η παιδεία, οι κοινωνικές υπηρεσίες, ακόμα και η αποκομιδή των σκουπιδιών είναι πολιτική. Η πολιτική δεν ασκείται με βάση κάποιον υπερβατικό ιδεαλιστικό ορθολογισμό, δεν είναι ουδέτερη από τα υπαρκτά ταξικά κοινωνικά συμφέροντα και έξω από την πολιτική που εφαρμόζει η κεντρική εξουσία. Οι αρμοδιότητες και οι υπηρεσίες στις περιφέρειες και στους δήμους δεν αποτελούν εξαίρεση. Το περιβάλλον δεν προστατεύεται και δεν θα ληφθούν μέτρα για την προστασία του όσο η λογική του κέρδους και η απληστία του κεφαλαίου κυριαρχεί. Με ουδέτερη την πολιτική θύτες και θύματα πενθήσαμε όλοι μαζί το νεκρό παιδί στην Κοζάνη με τη «βουβή διαμαρτυρία», γιατί η παιδιατρική κλινική δεν είχε μέσα και γιατρούς…
Ποιοτικά διαφορετική είναι η περίπτωση προγραμματικής συμφωνίας κινήσεων – πολιτικών οργανώσεων – κομμάτων με βάση πολιτικές θέσεις και αρχές οι οποίες διαμορφώθηκαν μέσα από ανοιχτές πολιτικές διαδικασίες συνελεύσεων, διαλόγου, θέλουν και επιδιώκουν τη συμμετοχή του κόσμου της εργασίας στη λήψη των αποφάσεων, στη δράση και δεν απευθύνονται στην κοινωνία ζητώντας απλά και μόνο την ψήφο τους.
Η ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ δεν είναι «ακομμάτιστη» ούτε «ανεξάρτητη». Είναι δεσμευμένη με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, με τα συμφέροντα της εργασίας, γι αυτά αγωνιστήκαμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και όχι με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των τραπεζιτών. Με πολιτικό στόχο την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, με ένα αντικαπιταλιστικό εργατικό πρόγραμμα που διεκδικεί τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζόμενων σε ρήξη με την ΕΕ, τους νόμους του κέρδους, ενάντια στη ληστρική εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης.
Μ’ αυτόν τον στόχο ζητούμε την ψήφο της τοπικής κοινωνίας. Θέλουμε να συμβάλουμε στη νικηφόρα προοπτική των αγώνων, μ’ ένα ταξικό εργατικό και λαϊκό κίνημα να κερδίσουμε λύσεις στα προβλήματα, να αμφισβητήσουμε το «μονόδρομο» της αστικής πολιτικής. Αυτή η μάχη δεν θα κριθεί στην αλλαγή των εκλογικών συσχετισμών στους δήμους και τις περιφέρειες, ούτε θα είναι περίπατος. Προϋποθέτει σκληρό ταξικό αγώνα από ένα ανατρεπτικό πολιτικό κίνημα της εργατικής τάξης. Μέσα από αυτή την ταξική πάλη μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την επαναστατική ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την εργατική εξουσία και δημοκρατία, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 